Dziękuję za komentarze pod prologiem, oto pierwszy rozdział. Nie najdłuższy, ale dobry   Rozdział 1 Tanatos   Przyglądam się chłopcu. Blada, pełna zadrapań skóra, przygarbiona sylwetka. Jego imię… Wysilam się.

Nie mam już siły na dalsze pisanie Wygasnąć. Może kiedyś napiszę jakąś reedycję, może nie. Muszę się zmuszać do pisania kolejnych części, a efekty tego pisania są po prostu słabe.

Więc jest, wysłany do dwóch tygodni po poprzednim. To chyba mój rekord. Dedykuję wszystkim, którzy poświęcają trochę czasu, żeby przeczytać i skomentować. I właśnie dla Was jest ten rozdział. Clarisse13

Dedykacja dla Saide. Poprzedni rozdział dodałam jakieś dwa miesiące temu, może nawet trzy. A obiecałam sobie, że będę je dodawać regularnie. Rozdział 7 jest krótki – ale na następny mam

Rozdział nie jest najdłuższy, ale jestem z niego dumna. Różni się od poprzednich – praktycznie nie ma tu typowego dla Paula sarkazmu i w ogóle. Pojawia się w nim Dzwon

Cześć! Dawno nie dodawałam tu rozdziału… Ale oto on: trochę krótki. Długo się zastanawiałam nad ciągiem dalszym. Dedykuję ten rozdział mojej przyjaciółce z klasy. Dzięki za te znalezienie tych wszystkich błędów

Hej Wena powróciła! A razem z nią ja! Początkowo ten rozdział miał być całkiem inny, ale uznałam, że lepiej go zmienić. Dedykuję komentującym. Dzięki Wam to opowiadanie staje się coraz lepsze.

Ave! To trzecia część! Dzięki za komentarze: Siedlak, Saide, Snakix, Isabell22 i Lubbock! A jak ktoś nie czytał tego, co było wcześniej, to tutaj będzie: http://rickriordan.pl/author/clarisse13/ Ten rozdział jest krótszy,